Αναδημοσίευση από τον Ιστιοπλοϊκό Κόσμο
γράφει ο Γιάννης Μαραγκουδάκης
Συχνά απορούμε γιατί στη χώρα μας δεν μπορούμε να οργανωθούμε σωστά και ορθολογικά με αποτέλεσμα να υπάρχουν δυσλειτουργίες που αποστερούν τη χώρα από την πρόοδο, την ανάπτυξη και την κανονικότητα. Ας δούμε τι έχει γίνει με το θέμα "Άδεια διακυβέρνησης σκαφών αναψυχής ιδιωτικής χρήσης".
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980
είχε διαπιστωθεί ότι υπάρχει ένα θεσμικό κενό σχετικά με τη διακυβέρνηση σκαφών αναψυχής από ένα μέγιστο μέγεθος και μέχρι τους 100 κόρους ολικής χωρητικότητας (κοχ) που αφορούσε και στα σκάφη άνευ πληρώματος (bare boats). Το μέγιστο μέγεθος, τότε είχε ορισθεί στα 16 μ. ολικό μήκος και γινόταν αποδεκτή η διακυβέρνηση εφ όσον δύο άτομα από το πλήρωμα ήσαν κάτοχοι πτυχίου ιστιοπλοΐας από ναυτικούς ομίλους κλπ. Μετά από αρκετό διαβήματα του ΠΟΙΑΘ προς το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το Λιμενικό Σώμα σχετικά με το θεσμικό κενό για τη διακυβέρνησα σκάφους από 16μ. έως 100 κ.ο.χ., προωθήθηκε από τον Υπουργό Ναυτιλίας και περιελήφθη στον Νόμο Αρ. 1940/18.03.91 με θέμα "Μονάδα Ειδικών Αποστολών Λιμενικού Σώματος και άλλες διατάξεις περί ...". το άρθρο 11 που αφορά στη «Λειτουργία σχολείων κυβερνητών σκαφών αναφυχής ιδιωτικής xpήσης και έκδοση αδειών δισχυβέρνησης αυτών». Το εν λόγω άρθρο θεσμοθέτησε τη δυνατότητα διακυβέρνησης σκαφών μέχρι Ι00 κ.ο.χ. μέσω των σχολείων αυτών και όριζε ότι «Με απόφαση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίαs καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των σχετικών σχολείων, κλπ».
Μετά την έναρξη ισχύος του νόμου, άρχισε μία συνεχής συνεργασία του ΠΟΙΑΘ αλλά και άλλων φορέων που ασχολούνται με τη ναυτική εκπαίδευση, με τον αρμόδιο κλάδο της Λιμενικής Αστυνομίας. σχετικά με τις προδιαγραφές της ύλης, τα προσόντα διδασκόντων και γενικότερα την οργάνωση των σχολών αυτών. Με πρωτοβουλία του Ομίλου συγκεντρώθηκε η σχετική νομοθεσία που υπάρχει σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και ειδικότερα μεταφράσαμε την Ισπανική και Ιταλική νομοθεσία και στοιχεία νομοθεσίας Γαλλίας, Γερμανίας. Σουηδίας, τα οποία και αποστείλαμε στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Κατόπιν όλης αυτής της προετοιμασίας συντάσσεται το 1994 από τον κλάδο ΛΑΕΛ/Διεύθυνση Λιμενικής Αστυνομίας, Τμήμα Β" του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, σχέδιο Απόφασης του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας με Θέμα: "ίδρυση και λειτουργία Σχολείων Κυβερνητών σκαφών αναψυχής ιδιωτικής χρήσης και έκδοση αδειών διακυβέρνησης αυτών” αλλά δεν υλοποιείται. Εν τω μεταξύ το 1998 η ECONOMIC COMMISSI0N FOR EUROPE, ΙΝLΑΝD ΤRΑΝ5ΡΟRΤ COMMITTEE, Working Pastry οη Inland Water Traηsport / UNITED ΝΑΤΙΟΝS, εκδίδει τη Resolutioη Νο 40 και καθιερώνει το "Internatίonal Certificate for Operators οf Pleasure Craft" στην οποία αναφέρονται και όλες οι χώρες της Ευρώπης που μετέχουν πλην της Ελλάδος.
Την απόφαση αυτή μεταφράσαμε και την παραδώσαμε στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας με επιστολή στην οποία αναφέρουμε την απουσία της Ελλάδος, πρώτης χώρας στην παγκόσμια εμπορική ναυτιλία και από τις χώρες με τον μεγαλύτερο θαλάσσιο τουρισμό. Σύμφωνα με άλλη τροπολογία καθιερώνεται από την ίδια ομάδα εργασίαs των Ηνωμένων Εθνών το Internatίonal Competence Certificate (ICC) το οποίο γίνεται αποδεκτό από όλες τις μετέχουσες χώρες. Εν τω μεταξύ πληροφορούμεθα από απόφοιτους της Σχολής Ιστιοπλοΐας του ΠΟΙΑΘ που ευρίσκονται στο εξωτερικό. ότι τα ελληνικά πτυχία ιστιοπλοΐας δεν ισχύουν εκτός Ελλάδος. Κατόπιν τούτου απευθυνθήκαμε στο αρμόδιο Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ο οποίος μας εξέφρασε την επιθυμία του και τη χαρά του να προσχωρήσει και η Ελλάδα στην εν λόγω Resolution 40. Η Ελλάδα όμως δεν έχει θεσμοθετήσει άδεια διακυβέρνησης σκαφών από τις αρμόδιες αρχές και δεν επιτρέπει ανάλογη ενέργεια. Με τον Ν. 2743/1999 προστίθεται στον αρχικό νόμο 1940/91 παράγραφος η οποία ορίζει ότι: «Με απόφαση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίαs ορίζεται ημερομηνία μετά την παρέλευση της οποίας δεν είναι δυνατή η διακυβέρνηση ιδιωτικών πλοίων αναψυχής χωρίς την κατοχή σχετικής άδειας κυβερνήτη».
Μετά από πολλές πιέσεις προς το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και αλληλογραφία. παρουσιάζεται το 2003 σε μία συνέντευξη Τύπου του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας απόφαση για την καθιέρωση «άδειας διακυβέρνησης σκαφών αναψυχής» η οποία όμως δεν δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Το 2005 παρουσιάζεται από τον επόμενο Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας νέο σχέδιο απόφασης με το ίδιο θέμα το οποίο αναφέρεται και στη Resolutίoη 40 του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών αλλά δεν δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Από σχέδια αποφάσεων καλά πάμε, από αποφάσεις τίποτα όμως. Και ενώ έκτοτε συνεχίζονται τα διαβήματα του ΠΟΙΑΘ σε όλους τους αρμόδιους, ουδέν έχει γίνει μέχρι σήμερον. Κατόπιν αυτών ο ΠΟΙΑΘ αναγκάζεται να προσφύγει στη συνεργασία με την Ι5ΤΙΟΝ YACHTING ACADEMY και το ROYAL YACHTING A550CIATION (RYA) για την έκδοση του Διεθνούς Πιστοποιητικού Ικανότητος (Internatίonal Competence Certifίcate) ώστε να μπορούν οι Έλληνες να αποκτήσουν άδεια διακυβέρνησης σκάφους αναψυχής που να αναγνωρίζεται διεθνώς.
γράφει ο Γιάννης Μαραγκουδάκης
Συχνά απορούμε γιατί στη χώρα μας δεν μπορούμε να οργανωθούμε σωστά και ορθολογικά με αποτέλεσμα να υπάρχουν δυσλειτουργίες που αποστερούν τη χώρα από την πρόοδο, την ανάπτυξη και την κανονικότητα. Ας δούμε τι έχει γίνει με το θέμα "Άδεια διακυβέρνησης σκαφών αναψυχής ιδιωτικής χρήσης".
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980
είχε διαπιστωθεί ότι υπάρχει ένα θεσμικό κενό σχετικά με τη διακυβέρνηση σκαφών αναψυχής από ένα μέγιστο μέγεθος και μέχρι τους 100 κόρους ολικής χωρητικότητας (κοχ) που αφορούσε και στα σκάφη άνευ πληρώματος (bare boats). Το μέγιστο μέγεθος, τότε είχε ορισθεί στα 16 μ. ολικό μήκος και γινόταν αποδεκτή η διακυβέρνηση εφ όσον δύο άτομα από το πλήρωμα ήσαν κάτοχοι πτυχίου ιστιοπλοΐας από ναυτικούς ομίλους κλπ. Μετά από αρκετό διαβήματα του ΠΟΙΑΘ προς το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το Λιμενικό Σώμα σχετικά με το θεσμικό κενό για τη διακυβέρνησα σκάφους από 16μ. έως 100 κ.ο.χ., προωθήθηκε από τον Υπουργό Ναυτιλίας και περιελήφθη στον Νόμο Αρ. 1940/18.03.91 με θέμα "Μονάδα Ειδικών Αποστολών Λιμενικού Σώματος και άλλες διατάξεις περί ...". το άρθρο 11 που αφορά στη «Λειτουργία σχολείων κυβερνητών σκαφών αναφυχής ιδιωτικής xpήσης και έκδοση αδειών δισχυβέρνησης αυτών». Το εν λόγω άρθρο θεσμοθέτησε τη δυνατότητα διακυβέρνησης σκαφών μέχρι Ι00 κ.ο.χ. μέσω των σχολείων αυτών και όριζε ότι «Με απόφαση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίαs καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των σχετικών σχολείων, κλπ».
Μετά την έναρξη ισχύος του νόμου, άρχισε μία συνεχής συνεργασία του ΠΟΙΑΘ αλλά και άλλων φορέων που ασχολούνται με τη ναυτική εκπαίδευση, με τον αρμόδιο κλάδο της Λιμενικής Αστυνομίας. σχετικά με τις προδιαγραφές της ύλης, τα προσόντα διδασκόντων και γενικότερα την οργάνωση των σχολών αυτών. Με πρωτοβουλία του Ομίλου συγκεντρώθηκε η σχετική νομοθεσία που υπάρχει σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και ειδικότερα μεταφράσαμε την Ισπανική και Ιταλική νομοθεσία και στοιχεία νομοθεσίας Γαλλίας, Γερμανίας. Σουηδίας, τα οποία και αποστείλαμε στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Κατόπιν όλης αυτής της προετοιμασίας συντάσσεται το 1994 από τον κλάδο ΛΑΕΛ/Διεύθυνση Λιμενικής Αστυνομίας, Τμήμα Β" του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, σχέδιο Απόφασης του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας με Θέμα: "ίδρυση και λειτουργία Σχολείων Κυβερνητών σκαφών αναψυχής ιδιωτικής χρήσης και έκδοση αδειών διακυβέρνησης αυτών” αλλά δεν υλοποιείται. Εν τω μεταξύ το 1998 η ECONOMIC COMMISSI0N FOR EUROPE, ΙΝLΑΝD ΤRΑΝ5ΡΟRΤ COMMITTEE, Working Pastry οη Inland Water Traηsport / UNITED ΝΑΤΙΟΝS, εκδίδει τη Resolutioη Νο 40 και καθιερώνει το "Internatίonal Certificate for Operators οf Pleasure Craft" στην οποία αναφέρονται και όλες οι χώρες της Ευρώπης που μετέχουν πλην της Ελλάδος.
Την απόφαση αυτή μεταφράσαμε και την παραδώσαμε στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας με επιστολή στην οποία αναφέρουμε την απουσία της Ελλάδος, πρώτης χώρας στην παγκόσμια εμπορική ναυτιλία και από τις χώρες με τον μεγαλύτερο θαλάσσιο τουρισμό. Σύμφωνα με άλλη τροπολογία καθιερώνεται από την ίδια ομάδα εργασίαs των Ηνωμένων Εθνών το Internatίonal Competence Certificate (ICC) το οποίο γίνεται αποδεκτό από όλες τις μετέχουσες χώρες. Εν τω μεταξύ πληροφορούμεθα από απόφοιτους της Σχολής Ιστιοπλοΐας του ΠΟΙΑΘ που ευρίσκονται στο εξωτερικό. ότι τα ελληνικά πτυχία ιστιοπλοΐας δεν ισχύουν εκτός Ελλάδος. Κατόπιν τούτου απευθυνθήκαμε στο αρμόδιο Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ο οποίος μας εξέφρασε την επιθυμία του και τη χαρά του να προσχωρήσει και η Ελλάδα στην εν λόγω Resolution 40. Η Ελλάδα όμως δεν έχει θεσμοθετήσει άδεια διακυβέρνησης σκαφών από τις αρμόδιες αρχές και δεν επιτρέπει ανάλογη ενέργεια. Με τον Ν. 2743/1999 προστίθεται στον αρχικό νόμο 1940/91 παράγραφος η οποία ορίζει ότι: «Με απόφαση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίαs ορίζεται ημερομηνία μετά την παρέλευση της οποίας δεν είναι δυνατή η διακυβέρνηση ιδιωτικών πλοίων αναψυχής χωρίς την κατοχή σχετικής άδειας κυβερνήτη».
Μετά από πολλές πιέσεις προς το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και αλληλογραφία. παρουσιάζεται το 2003 σε μία συνέντευξη Τύπου του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας απόφαση για την καθιέρωση «άδειας διακυβέρνησης σκαφών αναψυχής» η οποία όμως δεν δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Το 2005 παρουσιάζεται από τον επόμενο Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας νέο σχέδιο απόφασης με το ίδιο θέμα το οποίο αναφέρεται και στη Resolutίoη 40 του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών αλλά δεν δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Από σχέδια αποφάσεων καλά πάμε, από αποφάσεις τίποτα όμως. Και ενώ έκτοτε συνεχίζονται τα διαβήματα του ΠΟΙΑΘ σε όλους τους αρμόδιους, ουδέν έχει γίνει μέχρι σήμερον. Κατόπιν αυτών ο ΠΟΙΑΘ αναγκάζεται να προσφύγει στη συνεργασία με την Ι5ΤΙΟΝ YACHTING ACADEMY και το ROYAL YACHTING A550CIATION (RYA) για την έκδοση του Διεθνούς Πιστοποιητικού Ικανότητος (Internatίonal Competence Certifίcate) ώστε να μπορούν οι Έλληνες να αποκτήσουν άδεια διακυβέρνησης σκάφους αναψυχής που να αναγνωρίζεται διεθνώς.
Να 'σαι καλά Γιάννη... να διεκδικείς για όλους εμάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που υπάρχουν κάποιοι που ασχολούνται με την ανοιχτή θάλασσα.
ΑπάντησηΔιαγραφή