Δευτέρα, Ιουλίου 22, 2013

Γιώργος Δρακόπουλος: Ο Καλαματιανός που ζει στα κύματα!

Συνέντευξη στον Κώστα Βορίλα

Ο Γιώργος Δρακόπουλος, στα 30 του χρόνια, βλέπει τη θάλασσα από τις ακτές της Καλαμάτας και αγαλλιάζει η ψυχή του. Για την ακρίβεια, δεν αγαλλιάζει. Ονειρεύεται και σπινθηροβολεί. Οραματίζεται κύματα και δυσκολίες πολλές, μέσα στα μποφόρ, "ταχύτητες τρελές", που λέει και το τραγούδι, όρτσα και πρίμα... Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1982 και ασχολήθηκε με την
ιστιοπλοΐα πριν ακόμα καλά καλά αποκτήσει το δικαίωμα να βγάλει δελτίο αθλητή.
Το 1987, σε ηλικία 5 χρονών, ο τότε προπονητής και πατέρας του Παναγιώτης Δρακόπουλος τον παίρνει μαζί σε διασυλλογικό αγώνα στην Κουρούτα Ηλίας. Κάπου εκεί ξεκίνησαν όλα. Μέχρι το 1995 ασχολήθηκε με τα optimist χωρίς όμως να ξεχωρίσει αγωνιστικά από τους υπολοίπους συναθλητές του. Από το 1996 μέχρι το 2000, αγωνιζόμενος πλέων στην κατηγορία τον Laser RDL κατάφερε να ξεχωρίσει μέσα από ένα χαμηλό επίπεδο περιφέρειας, επιτυγχάνοντας όμως σημαντικές διακρίσεις σε πανελλαδικό επίπεδο φτάνοντας μέχρι και στην τότε εθνική ομάδα!
Το 2000 πήγε φοιτητής στην Πάτρα και ως διακεκριμένος αθλητής. Δέχτηκε πρόταση να αναλάβει τα τμήματα ανάπτυξης του νεοϊδρυθέντα ομίλου του Ρίου. Από τότε πέρασε για τα καλά στο ρόλο του δασκάλου ιστιοπλοΐας, μόλις από τα 18 του.
Ξεκίνησε από το 2004, σε ηλικία δηλαδή μόλις 21 ετών, να αγωνίζεται στο Ράλλυ Αιγαίου.

Όμως η ιστιοπλοΐα κυλούσε στο αίμα του πριν καν γεννηθεί, μέσω του... θαλασσινού DNA του πατέρα του, ο οποίος ήταν από τους ανθρώπους που προσπαθούσε και προσπαθεί να εμφυσήσει θαλασσινό αέρα στους Καλαματιανούς. Πλέον, το καμάρι του είναι ο γιος του, Γιώργος, ο οποίος μίλησε στο news.gr για το "θαύμα" της νεανικής παρουσίας του σε συνθήκες πρωταθλητισμού στη χώρα μας σε όλες τις διοργανώσεις, κυρίως όμως στο Ράλι Αιγαίου.

Γιώργο, ανέλυσέ μας τη φετινή συμμετοχή της ομάδας σου. 
Είναι η ένατη χρονιά που συμμετέχουμε στο Ράλλυ Αιγαίου. Ξεκινήσαμε από το 2004 και είμαστε από τα λίγα σκάφη της ελληνικής περιφέρειας που συμμετέχουν ανελλειπώς. Κατεβαίνουμε με το σκάφος blueline του Ναυταθλητικού Ομίλου Καλαμάτας με την ονομασία "ΑΙΟΛΟΣ" και απασχολούμε πλήρωμα επτά με οκτώ άτομα κάθε χρόνο. Έχουμε και ομάδα υποστήριξης στην ξηρά. Συνεπώς, φθάνουμε τα δέκα άτομα συνολικά. Ποιες είναι οι βλέψεις της ομάδας για φέτος; Η κρίση μας ανάγκασε να μειώσουμε το μπάτζετ. Δεν έχουμε τον προϋπολογισμό άλλων ετών. Φέτος κατεβαίνουμε στον αγώνα χωρίς χορηγό και αυτό από μόνο του τα λέει όλα. Όμως, από την άλλη, οι μέγιστες επιδόσεις, στις οποίες έχουμε συνηθίσει εδώ στην Καλαμάτα, μας κάνουν να θέλουμε να το προσπαθούμε και ουσιαστικά λειτουργούν ως κίνητρο για μας. Όπως, βέβαια, και με το ποδόσφαιρο της περιφέρειας, μας αρκεί που συμμετέχουμε κάθε χρονιά. Συγκεκριμένα, στο σκάφος κυβερνήτης θα είμαι εγώ και στο πλήρωμα οι: Ιωάννα Σίμψα, Βαγγέλης Ανδριανόπουλος, Ντίνος Χρυσομάλλης, Άγγελος Παπανικολάου, Γιάννης Παπαδημητρόπουλος, Γιώργος Βλαχόπουλος.

Πώς εκτιμάτε τη φετινή διαδρομή; 
Η φετινή διαδρομή μας αρέσει ιδιαίτερα. Ο τόπος που προπονούμαστε στα νερά της Καλαμάτας είναι ένας μικρός όρμος. Έχουμε συνηθίσει να αγωνιζόμαστε και να εξασκούμαστε σε αυτόν. Η φετινή διαδρομή, λόγω της κατεύθυνσης που θα έχουν οι κούρσες, θα έχει πολλά δευτερόπριμα και πλαγιοδρομίες. Αυτό σημαίνει ότι θα αναπτύξουμε μεγάλες ταχύτητες και θα έχουμε ταχείες πλεύσεις. Όχι ότι αυτό βοηθάει περισσότερο την ομάδα μου, αλλά βοηθάει πολύ το θέαμα από όλες τις ομάδες. Ο στόχος μας για φέτος είναι να σπάσουμε το ρεκόρ ταχύτητας σε σχέση με το τι έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα. Σε δεύτερο πλάνο, επιδιώκουμε να τερματίσουμε ψηλότερα από πέρσι και ο μεγάλος στόχος παραμένει το καλύτερο πλασάρισμα στη γενική βαθμολογία. Παρά το φετινό μικρότερο μπάτζετ μας, πιστεύω ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε την τρίτη θέση στη γενική βαθμολογία. Προχωράμε και ελπίζουμε...

Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με την ιστιοπλοΐα;
Όταν ήμουν πέντε ετών, ήταν τα χρόνια που άρχισε να αναπτύσσεται το άθλημα στην Καλαμάτα. Ο πατέρας μου, ο Παναγιώτης Δρακόπουλος πάσχιζε να τραβήξει τους νέους στη θάλασσα και να αναπτύξει την ιστιοπλοΐα. Στην αρχή υπήρχαν μόνο τα αγωνίσματα του ιστιοπλοΐκού τριγώνου. Εγώ ξεκίνησα από τις κατηγορίες των optimist, ως μικρό παιδάκι και συνέχισα με όλα τα αγωνίσματα του τριγώνου. Όταν μεγάλωσα πια, πέρασα στην ανοικτή θάλασσα. Ποιες είναι οι πιο δραματικές στιγμές που θυμάσαι από το Ράλλυ Αιγαίου; Είμαστε από τυχερές ομάδες. Δεν έχουμε βιώσει κακή στιγμή. Δεν αιφνιδιαστήκαμε ποτέ. Έχουμε αντιμετωπίσει ζημιά σε εξοπλισμό. Υπήρξε βλάβη μεγάλη, αλλά με οργανωτικότητα και ψυχραιμία την αντιμετωπίσαμε.

Στον αντίποδα, πες μας μερικές από τις καλύτερες στιγμές...
Η καλύτερη διαδρομή ήταν το 2003. Θυμάμαι με νοσταλγία, το "μπράτσο" Σύρος-Λέρος, που μοιάζει, μέσες-άκρες με αυτά που έχουν προγραμματιστεί και περιμένουμε για φέτος. Υπήρχε πολύς αέρας και υψηλές θερμοκρασίες. Στη διαδρομή εκείνη είχαμε πιάσει την υψηλότερη ταχύτητα που έχει φτάσει ποτέ το σκάφος μας, τα 17,5 μίλια την ώρα. Μιλάμε για πολύ υψηλές ταχύτητες βάσει των δυνατοτήτων αυτού του σκάφους. Να φανταστείς, ακόμη κρατάμε το ρεκόρ αυτό. Αυτός είναι και ο πρώτος στόχος μας για φέτος: να το καταρρίψουμε. Το Ράλλυ Αιγαίου είναι ο μόνος off shore αγώνας στην Ελλάδα και τα "βαριά" σκάφη, που, σημειωτέον, τα περισσότερα είναι και cruiser races, περιμένουν πώς και πώς αυτόν τον αγώνα για να "τρέξουν" στα "ανοικτά", να δουν το σκάφος τους να αποδίδει. Το Ράλλυ Αιγαίου, ακόμη, χαρίζει συγκινητικές στιγμές. Κάτοικοι βγαίνουν στα ανοικτά με τα καΐκια τους. Δείχνουν με όλους τους τρόπους ότι θέλουν να δουν και να παρακολουθήσουν το γεγονός και ότι είναι σημαντικό γι' αυτούς. Κρατούν βεγγαλικά στα χέρια και υποδέχονται τα ιστιοπλοΐκά σκάφη, καθώς μπαίνουν στις μαρίνες. Πρόκειται για ομολογουμένως εντυπωσιακή εικόνα.

Πώς πιστεύεις ότι βοηθά το Ράλλυ Αιγαίου τον ελληνικό τουρισμό;
Κατ' αρχήν, η προσοχή και προβολή από τα ΜΜΕ είναι πρωτόγνωρη και δεν έχει καμία σχέση με οποιοδήποτε άλλο γεγονός για τα δεδομένα της ιστιοπλοΐας. Επίσης, το Ράλλυ Αιγαίου τονώνει την οικονομία των μικρών και ακριτικών νησιών. Όταν τελειώνουμε από μια απαιτητική κούρσα, βγαίνουμε έξω... σαν τις ακρίδες! Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια φορά στους Λειψούς, που τελειώσαμε τις προμήθειες. Ακόμη, είναι σημαντικό ότι ο αγώνας γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό και τους τουρίστες. Αναδεικνύουμε τον κάθε τόπο και δείχνουμε ότι αντιμετωπίζουμε σοβαρά το άθλημα της ιστιοπλοΐας, το οποίο είναι τόσο διαδεδομένο στο εξωτερικό, ιδιαίτερα η ανοικτή θάλασσα, σε αντίθεση με την Ελλάδα. 


Κάποιοι ισχυρίζονται ότι "η ιστιοπλοΐα είναι ακριβό σπορ". Έχει ψήγματα αλήθειας ή είναι απλά ένας ακόμη μύθος; 
Δεν είναι ένα άθλημα για λίγους. Στη χώρα μας έχει περάσει έτσι. Λένε ότι είναι ακριβό σπορ, αλλά δεν έχουν καθόλου δίκιο. Πέρα από τα χρήματα που πρέπει να δώσει κάποιος σε ναυτικούς και ιστιοπλοΐκούς συλλόγους για να αποκτήσει δίπλωμα ώστε να μπορεί να πλεύσει, στην Καλαμάτα που ζω εγώ, γίνονται συνέχεια δράσεις, ώστε να φέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο κοντά στη θάλασσα. Κυβερνήτες των συλλόγων διοργανώνουν δωρεάν κρουαζιέρες, μικρές βόλτες με σκάφος, προπονήσεις και εξορμήσεις, ώστε να πάρει γεύση περισσότερος κόσμος από τη θάλασσα. Δυστυχώς, οι Έλληνες προτιμούν μόνο την παραλία, την ηλιοθεραπεία και το beach bar. Οι ξένοι όμως έχουν καταλάβει τη μαγεία της ιστιοπλοΐας. Δε χρειάζεται ιδιαίτερο μπάτζετ, μπορείς να κάνεις ιστιοπλοΐα και με πολύ λίγα χρήματα. Πολλοί τουρίστες μου διηγούνται ότι στη χώρα τους τους αρκεί να έχουν ένα μικρό βαρκάκι και να αισθάνονται ότι πλέουν... 

Η έλλειψη ενδιαφέροντος πλήττει τον πρωταθλητισμό; 
Είναι το παράπονό μου αυτό, ότι δηλαδή πολύ λίγοι Έλληνες ασχολούνται με το άθλημα. Μας στερεί και κορυφαίες επιδόσεις, ασφαλώς, αυτή η κατάσταση. Δεν έχουμε ανταγωνισμό και κατα συνέπεια, δεν έχουμε και τη φυσική κατάσταση που θα μπορούσαμε. Προπονούμαστε και προσπαθούμε μόνοι μας. Οι μόνοι αγώνες με κορυφαίο ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδα είναι οι εξής δύο κάθε χρόνο: το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και το Ράλλυ Αιγαίου. Και, φυσικά, δε φτάνουν... Γι' αυτό, προσπαθούμε πάσει θυσία να συμμετέχουμε κάθε χρόνο στη Ράλλυ Αιγαίου, τη σπουδαία αυτή διοργάνωση.


Αξίζει να αναφέρουμε τις διακρίσεις του σκάφους Blueline του συλλόγου ΑΙΟΛΟΣ:
1η θέση - 49ο Ράλλυ Αιγαίου 2012 ORCi classB
4η θέση - Ιστιοπλοϊκή Εβδομάδα Ιονίου 2012 ORCi
1η θέση - Ράλλυ Νοτίου Ελλάδος 2012 ORC
5η θέση - 48ο Ράλλυ Αιγαίου 2011 ORCi
2η θέση - Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 2011 ORCi classΒ
2η θέση - Δ.Ι.Ε. Βορείου Αιγαίου 2011 ORCi classΒ
1η θέση - Ράλλυ Νοτίου Ελλάδος 2011 ORCI
9η θέση - 47ο Ράλλυ Αιγαίου 2010 ORCi
2η θέση - Ιστιοπλοϊκή Εβδομάδα Ιονίου 2010 ORCi
1η θέση - Ράλλυ Νοτίου Ελλάδος 2010 ORCI
6η θέση - 46ο Ράλλυ Αιγαίου 2009 ORCiΑ overall
5η θέση - Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2009 Brindisi ORCi non cor
24η θέση - ORC International World 2009 Brindisi ORCi overall
9η θέση - Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 2009 ORCi
4η θέση - 45ο Ράλλυ Αιγαίου 2008 ORCi
8η θέση - Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2008 Αθήνα ORCi classB
6η θέση - Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 2008 ORCi
6η θέση - Εβδομάδα ΝΟΑ 2008 ORCi
1η θέση - Πανελλήνιο Πρωτάθλημα 2007 IMS
4η θέση - 44ο Ράλλυ Αιγαίου 2007 IMS A
6η θέση - Μεσογειακό Πρωτάθλημα 2006 Brindisi IMS
9η θέση - XXI International Regatta Brindisi – Corfu 2006
3η θέση - 43ο Ράλλυ Αιγαίου 2006 IMSA2
1η θέση - Εθνική Κατάταξη Νοτίου Ελλάδος 2004, 2005, 2006, 2007,2009, 2010, 2011, 2012
1η θέση - Regatta Νοτίου Ελλάδος 2005, 2006, 2007, 2009, 2010, 2011, 2012
1η θέση - Κύπελλο Καρέλια 2005, 2006, 2007, 2009, 2010, 2012


ΠΗΓΗ: news.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου